Alan yazına bakıldığında farklı kavramlar ile karşılaşılmaktadır. Araştırmacılar; eğitim teknolojilerinin gelişimine göre yeni kavramlar ortaya çıkarmıştır. Alanyazında; internet destekli öğretim (web based instruction), eşzamanlı öğretim (syncronize instruction), eşzamansız öğretim (asyncronize instruction), sanal eğitim (virtual education), bilgisayar destekli uzaktan eğitim (computer based distance education), bilgisayar destekli iletişim (computer-mediated communicaitons), e-öğrenme (e-learning), web tabanlı öğrenme (web based learning), web tabanlı eğitim (web based education), internete dayalı eğitim (İnternet aided education), çevrimiçi eğitim (online education) kavramları ile sık karşılaşılmaktadır (Khan, 2001; Aydın, 2002).
İnternet teknolojisinde gelişmelere bağlı olarak 1990’lı yıllardan sonra ivme kazanan ortaya çıkmıştır. Bu tür kavramlar, aslında farklı uygulamaları içermelerine karşın genel olarak öğrenme-öğretme süreçlerinde bilgisayar ağlarından yararlanılan uygulamaları ifade etmektedir. Tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de uzmanlar kendi çalışma alanlarına göre bu kavramlardan birini seçip kullanmaktadırlar.
Günümüzde çevrimiçi öğrenme (online learning) ve e-öğrenme (e-learning) kavramlarının sık kullanıldığı gözlenmektedir. Bu iki kavram aslında aynıdır. E-Öğrenme kavramının ortaya çıkması uzun yıllara dayanmamaktadır. Bilgisayar Destekli Eğitim ortamının bilgisayar ağları ile bütünleşmesi sonucunca e-öğrenme kavramı oluşmuştur. Günümüzde TV, radyo ve CDROM ’ların bu ortamda olup olmadığı bilgisayar teknolojisine bakış açısına bağlıdır. Bilgisayar donanım bileşenleri ile hem TV hem de radyonun işlevini yerine getirmektedirler. İnternet ortamında teknoloji yardımıyla televizyon izlemek ve radyo dinlemek de mümkündür. Bu bağlamda “internet ortamı e-öğrenme platformudur” dersek hem radyo hem de televizyon bu platformun araçlarından biri haline gelebilir. Günümüzde geliştirilen e-öğrenme sistemlerinde TV teknolojisinden de faydalanılmaktadır. CDROM desteği e-öğrenme ortamlarında halen kullanılmaktadır.
İnternetin yaygılaşması ile internet tabanlı eğitim uygulamaları hız kazanmaya başlamış ve sanayi sonrası bilgi toplumuna geçiş ile eğitim gereksinimleri ve eğitim kavramı değişmeye başlamıştır. Eğitimle ilgili temel değişimlere bakacak olursak; öğrenme ihtiyaçları hızla çeşitlenerek artmakta ve bireylerin yaşamları boyunca talep edecekleri bir hizmet haline dönüşmektedir. Öğrenenler daha esnek, bireyselleştirilmiş ve erişimi kolay öğrenme biçimleri talep etmektedirler. Özkul (2003) ‘a göre muazzam bilgi iletimi ve bilgiye erişim kapasiteleriyle yeni bilgi teknolojileri daha etkin ve yaygın eğitim modellerinin geliştirilebilmesine olanak sağlamaktadır.
Taylor‘ın incelediği uzaktan eğitim teknolojileri ile ilişkilendirilmiş uzaktan eğitim modellerine baktığımızda, 4. Nesil Esnek Öğrenme modelleri ile 5. Nesil Akıllı Esnek Öğrenme modellerinde internet teknolojisi kullanılmaktadır (Taylor, 2001). Bilgisayar destekli ve internet destekli eğitimden sonra yeni nesil öğrenme modelleri arasına e-öğrenme girmiştir. E-öğrenme ile birey bilgi yönetimi için gerekli bilgiye kendi kendine öğrenerek sahip olabilmektedir (Mutlu ve ark., 2005). Çevrimiçi öğrenme ya da e-öğrenme; internet teknolojileri, TV, mobil iletişim araçları, elektronik ortamlarda, eğitimin materyalinin metin, ses, hareketli video, grafikler, animasyon gibi elektronik araçlarla dağıtılması ile gerçekleşen öğrenme ve öğretim faaliyetine verilen addır. Kullanılan çoklu ortam teknolojisi ile veri değiş-tokuşu ve işbirliği kolay sağlanmaktadır. Öğrenciler konumlandırmadan uzaktırlar, kendi imkânları ile çevrimiçi derslere eş zamanlı veya eş zamansız olarak erişirler (Özkul, 2003; Morrison, 2003; Wright, 2005; Gondon ve Lin, 2005; Watkins, 2005; Dabbagh ve Banan-Ritland, 2005).
ASTD (2001) ‘ye göre e-öğrenme; elektronik teknolojisi ile dağıtılan ya da sahip olunan öğrenme deneyimleri veya biçimlendirilmiş eğitim içeriği olarak tanımlanmaktadır. e-Öğrenme ortamlarında eğitim ortamının yürütülmesi, yönetilmesi, desteklenmesi internet teknolojileri kullanılarak gerçekleşmektedir (Morrison, 2003). McCormack ve Jones (1998) ’e göre internete dayalı uzaktan eğitimin uygulanmasında göz önüne alınması gereken konular şunlardır:
(a) Bu tür eğitimin amacı: Eğitimin neden yapıldığı ve sonunda ne başarılacağı çok açık olarak belirlenmelidir.
(b) Uygun pedagoji: Yukarıda tanımlanan amaca uygun pedagojik yaklaşımın belirlenmesi gereklidir.
(c) Amaca uygun araçların belirlenmesi: Günümüzde internete dayalı eğitim için çok sayıda yazılım aracı geliştirilmiştir. Genelde her bir araç belli bir amacı hedeflemektedir. Bunlardan, amaca en uygun olanını seçmek bu tür eğitimden elde edilecek verimi artıracaktır.
(d) Uyarlama: Etkili etkileşim, yalnızca bir yazılım aracının seçilip kurulması ile sınırlı değildir. Öğrencilerin eğitim sürecine katılımı özendirilmeli, karşılaşılacak sorunların ve yanlış öğrenci davranışlarının erkenden belirlenip gerekli önlemlerin alınması sağlanmalıdır.
Araştırmacıların yapmış oldukları tanımlardan yola çıkacak olursak e-öğrenme ve çevrimiçi öğrenme kavramları birbiriyle iç içe girmiş aynı anlamda kullanılmaktadırlar. Kısaca çevrimiçi (e)-öğrenme; internet teknolojileri kullanılarak elektronik ortamda yapılan uzaktan eğitimdir. Çevrimiçi öğrenme; eşzamanlı ve eş zamansız olarak gerçekleştirilmektedir. Bunun yanında e-öğrenme ortamında çevrimiçi verilecek bir ders internet destekli ya da internete dayalı olarak verilebilir (Jolliffe, A., Ritter, J. ve Stevens, D., 2001).
İlk Yorumu Siz Yapın